św. Andrzej z Krety (†740)

"Krzyż jest chwałą i wywyższeniem Chrystusa. Jest kosztownym kielichem obejmującym wszystkie cierpienia, jakie Chrystus za nas poniósł. O tym, że krzyż jest chwałą Chrystusa, dowiedz się z Jego własnych słów: "Teraz Syn Człowieczy został otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony i zaraz Go chwałą otoczy". I znowu: "Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał". I jeszcze: "Ojcze, wsław imię Twoje. Wtem rozległ się głos z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię". Słowa te wskazywały na chwałę, którą miał otrzymać na krzyżu. O tym zaś, że krzyż jest także wywyższeniem Chrystusa, posłuchaj, jak sam powiada: "A Ja, gdy zostanę wywyższony nad ziemię, pociągnę wszystkich do siebie". Widzisz więc: Krzyż jest chwałą i wywyższeniem Chrystusa." Oratio 10 in Exaltatione sanctae crucis

Jakub z Sarug (+521)

Błogosławiona, bo otrzymała Ducha Świętego, który uczynił Ją czystą i nieskalaną, dlatego stała się świątynią zamieszkałą przez Syna z niebiańskich wysokości.
Błogosławiona, bo zachowała cudowny wieniec dziewictwa, a Jej chwała jaśnieje po wszystkie wieki.
Błogosławiona, bo dzięki Niej odnowione zostało potomstwo Adama i do domu Ojca mogli ponownie wejść ci, którzy z niego odeszli.
Błogosławiona, bo nie znając ludzkich stosunków mogła bez wstydu pieścić swego Syna tak jak inne kobiety.
Błogosławiona, bo Jej ciało pozostało nieskalane i doznało chwały od owocu swego dziewictwa.
Błogosławiona, bo jej drobne łono trzymało w sobie wielkość bezgraniczną, która wypełnia niebiosa.
Błogosławiona, bo dała życie Temu, który był nowym Adamem i zbawił wszystkie stworzenia.
Błogosławiona, bo wykarmiła Tego, który wprawia w ruch fale morskie.
Błogosławiona, bo nosiła na rękach, pieściła i okrywała pocałunkami Potęgę podtrzymującą kulę ziemską.
Błogosławiona, bo zrodziła dla więźniów wyzwoliciela, który zakuł w kajdany strażników więzienia i przyniósł światu pokój.
Błogosławiona, bo Jej wargi dotykały Tego, przed którego ogniem cofają się płonący Serafini.
Błogosławiona, bo mogła karmić swym mlekiem Tego, który dał życie całemu światu.
Błogosławiona, bo wszyscy święci zawdzięczają jej Synowi szczęśliwość.
Błogosławiony Jest Bóg w swej Świętości, Kwiat Twej czystości, o Maryjo!

Hymn do Dziewicy Maryi

św. Augustyn (+430)

Zauważmy, że kiedy Pan przystąpił do obmycia nóg swoim uczniom, przepasał się mocą. Bo cała moc jest w pokorze. Jeżeli więc cała moc w pokorze, nie bójcie się pysznych. Pokorni są jak skała: znajduje się na dole, ale jest mocna. A czym są pyszni? Są dymem, który wznosi się wysoko i ginie. Enarr. in Ps 92,3

św. Hipolit Rzymski († 235)

"Starajcie się zawsze osłaniać swoje czoło znakiem krzyża. Jest to bowiem znak męki, dany przeciwko szatanowi, jeżeli ktoś czyni go z wiarą, a nie dla dogodzenia ludziom, ale żeby przez znajomość używać go jako pancerza. Wróg bowiem, widząc duchową cnotę wychodzącą z serca -- tak jakby dokonało się jawne obmycie -- drżąc poczyna uciekać, kiedy nie ustępujesz mu, a pobudzasz samego siebie [do Bożej służby]" (Tradycja apostolska 42)

św. Piotr Chryzolog (†450)

„Ogłośmy wojnę grzechom, wydajmy bitwę przewinom, oznajmijmy walkę z wadami, pewni zwycięstwa, ponieważ ani wrogowie ziemscy nie potrafią zwyciężyć broni niebiańskiej, ani siły nieprzyjacielskie nie będą mogły się konfrontować z Bożym Królem, ani spryt przeciwników nie będzie mógł zaskoczyć tego, kto już jest zaangażowany w walkę za wiarę.” Sermo 12,2

św. Grzegorz z Nyssy (†ok.395)

"Kto zatem zamierza Bogu ofiarować duszę i ciało zgodnie z prawem pobożności i złożyć Mu bezkrwawe i czyste uwielbienie, przewodnikiem swego życia winien uczynić pobożną wiarę, jaką słowa świętych głoszą nam w całym Piśmie. W ten sposób posłuszna i uległa dusza może zabiegać o cnotę, bez przeszkód uwalniać się z więzów tego życia i wychodzić z wszelkiej niewoli rzeczy małych i próżnych oraz przez wiarę i życie cała stawać się jedynie dla Boga. Wie ona bowiem dobrze, że w człowieku, który ma wiarę i jest pobożny i który prowadzi nienaganne życie, tkwi również moc Chrystusa." O celu życia i prawdziwej ascezie

św. Efrem Syryjczyk (+373)

"Umiłuj pokorę, jest ona bowiem murem w obliczu nieprzyjaciela, skałą, o którą rozbiją się wszelkie pociski diabła."

św. Cyryl Jerozolimski (†387)

"Jak – zapyta ktoś – unikniemy ognia? Jak potrafimy wejść do Królestwa? „Byłem głodny – odpowiada Pan – a daliście mi jeść” (Mt 25,35). Bacz na drogę! Nie potrzeba tu żadnego wyjaśnienia , lecz wypełnienia słowa! „Byłem głodny a daliście mi jeść; pragnąłem a daliście mi pić; byłem przychodniem, a przyjęliście mnie; byłem nagi, a przyodzialiście mnie; byłem chory, a odwiedziliście mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do mnie” (Mt 25, 35-36). Jeśli to czynisz, będziesz wespół królował, jeśli tego nie czynisz, będziesz potępiony. Już teraz uczyń początek! Wytrwaj w wierze, abyś chcąc kupić oliwy nie został – jak głupie panny – wykluczony! (Mt 25, 10-12) Nie zadowalaj się tym, że masz lampę, staraj się o to, by się paliła! Niech świeci przed ludźmi twa światłość dobrych czynów! (Mt 5,16) (…) Oby nikt z nas nie został potępiony i odrzucony, lecz każdy z ufnością wyszedł naprzeciw wiecznego Króla, Chrystusa, który rządzi na wieki!" Katechezy

św. Jan Chryzostom (+407)

"Trzeba go [znak krzyża] kreślić nie tylko palcem, ale najpierw postanowieniem i wiarą. Jeśli go w taki sposób nakreślisz na swym obliczu, wtedy żaden z nieczystych szatanów nie zdoła stanąć blisko ciebie, widząc szablę, którą został zraniony, widząc miecz, który zadał mu śmiertelny cios. Skoro nas przejmuje dreszcz, gdy patrzymy na miejsca, gdzie traci się skazańców, to pomyśl, co czuje diabeł, gdy widzi oręż, przy pomocy którego Chrystus zniweczył całą jego moc i odciął głowę smoka." Homilie na Ewangelię wg św. Mateusza

św. Efrem Syryjczyk (+373)

"Znoś dla Boga boleści obecnego życia, a ufność twoja nie będzie zawiedziona."

św. Efrem Syryjczyk (+373)

"Ty i Matka Twoja, w rzeczywistości, Wy jedynie - jesteście wszechstronnie i całkowicie piękni. Nie masz w Tobie, Panie, ani też w Matce Twojej - żadnej plamy"

św. Jan Chryzostom (+407)

„Słusznie nazywa Apostoł wiarę tarczą: jak tarcza jest trzymana przed całym ciałem, będąc jakby murem, tak też i wiara: wszystko odpiera. „Dzięki niej – powiada – zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego”. A nic nie może przebić tej tarczy (…) Pociskami zaś Złego nazywa pokusy i niegodziwe żądze. Słusznie też dodał określenie: „rozżarzone”, takie bowiem są żądze.” In Epistolam ad Ephesios

św. Augustyn (+430)

"Radował się szatan, kiedy umarł Chrystus i przez tę śmierć Chrystusa szatan został pokonany, jakby chwycił pokarm podany w pułapce. Cieszył się ze śmierci, jakby był przełożonym nad śmiercią. Cieszył się z tego, co mu groziło. Pułapka na szatana - to krzyż Pana. Pokarm przy pomocy którego został schwytany - śmierć Pana." Kazanie 263

Jan z Karpatos (VII w.)

„Jak nie można dotknąć żelaza, gdy jest rozpalone, tak i częste modlitwy czynią nasz umysł mocniejszym w walce z wrogami. Oto dlaczego ci ostatni z całą mocą starają się sprawić, byśmy zaniedbali gorliwą modlitwę. Wiedzą bowiem, że jest im ona wrogiem i że chroni umysł.”